My life - My Fove - My passion

เร่ิมต้น blog เกี่ยวกับอาหารอย่างเป็นทางการ ก็จะขอแนะนำตัวเองให้ทุกคนได้รู้จักก่อนละกันนะคะ เรื่องที่สำคัญที่สุดคือ เป็นคนที่สะกดคำไม่เก่ง ไม่ว่าจะภาษาอะไรก็แล้วแต่ grammar เหมือนเป็นเรื่องลึกลับที่สมองของเบนไม่สามารถเข้าใจได้มาตั้งแต่เด็ก ก็ขอโทษไว้ล่วงหน้าเกี่ยวกับภาษาที่จะเกิดความวิบัติต่อจากนี้ไป

หลังจากที่จบจากโรงเรียนมาแตร์ที่อยู่มาเป็นเวลา 13 ปี ด้วยเกรดที่ค่อนข้างดี เนื่องจากความกรุณาของคุณครูทั้งหลาย ก็คิดว่าความฝันสูงสุดของตัวเองคือการได้เข้าไปเรียนที่ Industrial Design Chula แล้วก็เข้าได้ตามที่ฝันจริงๆ (มองย้อนกลับไปยังงงๆว่าเข้าได้อย่างไร) แต่พอเรียนไปได้เกือบปี ก็รู้แล้วว่าสิ่งนี้ คงจะไม่ได้สิ่งที่จะทำให้เบนมีความสุขในการที่จะต้องทำงานแบบนี้ไปตลอดชีวิต แต่ด้วยความที่พ่อแม่อยากให้เรียนให้จบ ก็จบออกมาได้จริงๆ ก่อนจะจบก็เร่ิมคิดแล้วว่า ชีวิตนี้เราอยากจะทำอะไรไปตลอดชีวิต อะไรทำให้ชีวิตเรามีความสุขมากที่สุด คำตอบหาได้ไม่อยากเลย คือ กิน คะ ไม่ว่าจะตอนไหนเมื่อไหร เรื่องกินเป็นเรื่องที่ใหญ่ที่สุดประจำวันคะ การได้กินของอร่อยเหมือนเป็นความสุขที่สุดของชีวิต ก็เลยตามหาที่เรียนที่สอนเกี่ยวกับอาหาร แต่ไม่ใช้ทำอาหารนะคะ แค่เรียนเกี่ยวกับอาหาร ก็มาเจอที่เรียนที่ Italy เป็นมหาวิทยาลัยที่ชื่อว่า University of Gastronomic Science ซึ่งเป็นมหาลัยที่ องค์กร Slow Food เป็นผู้ก่อตั้งขึ้น

http://www.slowfood.com/international/1/about-us?-session=query_session:7C78403B18d501BFCBrn6920B5AA

ก็ดั้งต้นไปเรียนที่ Italy ในเมือง Bra (ซึ่งไม่มีใครรู้จักเลย) 

เรียน Master degree ใน course ชื่อว่า Food Cultures and Communications ว่าง่ายๆคือไปเรียนกินและชิมอาหาร รวมถึงเดินทางไปดูการผลิตอาหารในแหล่งของมันเลยจริงๆ

เบนก็จะเอาประสบณ์การที่ได้ไปเรียน ไปตระเวนกิน และท่องเที่ยวมาเล่า มาโม้ให้กันฟังไปนะคะ